کاهش خارش کهیر مزمن با این 9 روش
- مجموعه: سلامت پوست
برای رفع خارش کهیر چه کنیم؟
کهیر مزمن که معمولاً به عنوان کهیر شناخته میشود، یک بیماری پوستی ناراحتکننده است که با جوشهای مکرر و خارش دار یا کهیرهایی که به مدت شش هفته یا بیشتر ادامه مییابد مشخص میشود. یکی از چالش برانگیزترین جنبه های کهیر مزمن، خارش مداوم است که می تواند به طور قابل توجهی بر کیفیت زندگی فرد تأثیر بگذارد. خوشبختانه، چندین استراتژی و گزینه های درمانی برای کاهش خارش مرتبط با کهیر مزمن وجود دارد. در این مقاله، ما برخی از روشهای موثر برای کاهش خارش را بررسی میکنیم و برای افرادی که با این بیماری زندگی میکنند تسکین میدهیم.
راهکارهای موثر برای کاهش خارش در کهیر مزمن
شناسایی و اجتناب از محرک ها
اولین قدم در مدیریت خارش مزمن مرتبط با کهیر، شناسایی و اجتناب از محرک هایی است که ممکن است علائم را تشدید کنند. محرک های رایج عبارتند از برخی غذاها، داروها، عوامل محیطی (مانند گرما، سرما، نور خورشید)، استرس و شرایط پزشکی زمینه ای. با حفظ یک دفترچه خاطرات و یادداشت هر گونه الگو یا محرک مرتبط با شعله ور شدن، افراد می توانند اقدامات پیشگیرانه ای را برای جلوگیری یا به حداقل رساندن قرار گرفتن در معرض این محرک ها انجام دهند، بنابراین دوره های خارش را کاهش دهند.
داروها
الف. آنتی هیستامین ها درمان اولیه کهیر مزمن شامل استفاده از آنتی هیستامین ها است که با مسدود کردن گیرنده های هیستامین و کاهش خارش عمل می کند. آنتی هیستامین های نسل دوم غیر خواب آلود مانند ستیریزین، لوراتادین و فکسوفنادین معمولاً برای مدیریت طولانی مدت تجویز می شوند.
ب داروهای ضد التهابی: در برخی موارد، اگر خارش شدید باشد یا به تنهایی به آنتی هیستامین ها پاسخ ندهد، ممکن است برای تسکین فوری، استفاده کوتاه مدت از داروهای ضد التهابی مانند کورتیکواستروئیدها تجویز شود. با این حال، استفاده طولانی مدت از کورتیکواستروئیدها به دلیل عوارض جانبی احتمالی به طور کلی اجتناب می شود.
درمانهای موضعی OTC
درمانهای موضعی بدون نسخه (OTC) میتوانند به طور موقت خارش را تسکین دهند. لوسیون کالامین، کرم های هیدروکورتیزون و محصولات مبتنی بر منتول می توانند به تسکین پوست، کاهش التهاب و کاهش خارش کمک کنند. مهم است که دستورالعمل های روی بسته بندی را دنبال کنید و در صورت تداوم یا بدتر شدن علائم با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنید.
کمپرس خنک
استفاده از کمپرس خنک در نواحی آسیب دیده می تواند خارش را تسکین دهد. دمای سرد به بی حس شدن پوست و کاهش التهاب کمک می کند و در نتیجه از شدت خارش می کاهد. چند تکه یخ را در یک پارچه تمیز بپیچید یا از یک بسته ژل سرد استفاده کنید و به آرامی آن را به مدت چند دقیقه در نواحی خارش دار بمالید.
مرطوب کردن
پوست خشک می تواند خارش را در کهیر مزمن تشدید کند. مرطوب کردن منظم پوست به حفظ سد طبیعی آن کمک می کند و خشکی و خارش را کاهش می دهد. مرطوب کننده های بدون عطر یا آنهایی که به طور خاص برای پوست های حساس فرموله شده اند را انتخاب کنید. بلافاصله بعد از حمام از مرطوب کننده استفاده کنید تا رطوبت پوست را حفظ کند و پوست را تسکین دهد.
مدیریت استرس
استرس و اضطراب می تواند علائم کهیر مزمن از جمله خارش را تحریک یا بدتر کند. درگیر شدن در فعالیتهای کاهشدهنده استرس مانند مدیتیشن، تمرینهای تنفس عمیق، یوگا یا سرگرمیها میتواند به مدیریت سطح استرس و کاهش بالقوه دورههای خارش کمک کند.
اجتناب از خاراندن
اگرچه ممکن است چالش برانگیز باشد، اما اجتناب از خراشیدن برای جلوگیری از تحریک بیشتر و آسیب به پوست بسیار مهم است. خاراندن می تواند خارش را تشدید کند و به طور بالقوه منجر به عفونت های ثانویه شود. اگر میل به خاراندن زیاد شد، سعی کنید به آرامی به ناحیه خارش دار ضربه بزنید یا فشار وارد کنید.
درمانهای جایگزین
برخی از درمانهای جایگزین در کاهش خارش همراه با کهیر مزمن امیدوارکننده هستند. اینها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
آ. طب سوزنی
طب سوزنی، یک عمل طب سنتی چینی است که شامل وارد کردن سوزن های نازک در نقاط خاصی از بدن است. گزارش شده است که خارش را در برخی از افراد مبتلا به کهیر مزمن تسکین می دهد. با این حال، تحقیقات بیشتری برای اثبات اثربخشی آن مورد نیاز است.
ب. داروهای گیاهی
برخی از داروهای گیاهی مانند بابونه، ریشه شیرین بیان و برگ گزنه به طور سنتی برای کاهش خارش و التهاب استفاده میشوند. با این حال، مهم است که قبل از استفاده از داروهای گیاهی با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنید زیرا ممکن است با داروها تداخل داشته باشند یا عوارض جانبی ایجاد کنند.
ج. تکنیکهای ذهن و بدن
تمرینهایی مانند تصویرسازی هدایتشده، هیپنوتیزم، و بیوفیدبک بهعنوان استراتژیهای بالقوه برای مدیریت خارش مزمن مرتبط با کهیر بررسی شدهاند. هدف این تکنیک ها تقویت آرامش، کاهش استرس و تعدیل پاسخ بدن به احساس خارش است.
ایمونوتراپی آلرژن
برای افراد مبتلا به کهیر مزمن ناشی از آلرژن های خاص، ممکن است ایمونوتراپی آلرژن در نظر گرفته شود. این درمان شامل قرار دادن تدریجی فرد در معرض مقادیر کمی از آلرژن است تا به مرور زمان سیستم ایمنی را از بین ببرد. با کاهش پاسخ آلرژیک بدن، ایمونوتراپی آلرژن ممکن است به کاهش خارش و سایر علائم مرتبط با کهیر مزمن کمک کند.
مشاوره با یک متخصص
اگر خارش مزمن ناشی از کهیر علیرغم استفاده از راهبردهای مختلف ادامه پیدا کرد، ضروری است که از متخصص پوست یا آلرژیست استفاده کنید. این متخصصان میتوانند ارزیابی کاملی انجام دهند، در صورت لزوم تست آلرژی را انجام دهند و گزینههای درمانی پیشرفته مانند درمانهای بیولوژیکی یا سایر روشهای هدفمند را برای مدیریت علائم کهیر مزمن توصیه کنند.
به یاد داشته باشید، اثربخشی این استراتژی ها ممکن است از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد، و همکاری نزدیک با متخصصان مراقبت های بهداشتی برای ایجاد یک برنامه درمانی فردی که نیازها و نگرانی های خاص را برطرف می کند، ضروری است.
سوالات متداول درباره کاهش خارش کهیر مزمن
کهیر مزمن چیست؟
کهیر مزمن، که به آن کهیر نیز میگویند، یک بیماری پوستی است که با ظهور مکرر جوشها یا کهیرهای خارش دار مشخص میشود که شش هفته یا بیشتر طول میکشد.
چه چیزی باعث خارش در کهیر مزمن می شود؟
خارش در کهیر مزمن در درجه اول به دلیل ترشح هیستامین و سایر مواد التهابی در پوست ایجاد می شود. این مواد در پاسخ به محرک هایی مانند آلرژن ها، استرس، داروها یا شرایط پزشکی زمینه ای آزاد می شوند.
چگونه می توانم محرک های خارش مزمن مرتبط با کهیر را شناسایی کنم؟
حفظ یک دفترچه خاطرات می تواند به شناسایی الگوها و محرک های مرتبط با دوره های خارش کمک کند. به هرگونه تغییر در رژیم غذایی، قرار گرفتن در معرض محیط ها یا مواد خاص، داروهای مصرف شده و سطح استرس توجه کنید. این می تواند به شناسایی محرک های بالقوه و راهنمایی استراتژی های اجتناب کمک کند.
معمولاً چه داروهایی برای کاهش خارش در کهیر مزمن استفاده می شود؟
درمان اولیه کهیر مزمن شامل آنتی هیستامین ها است که مانع از عملکرد هیستامین شده و به کاهش خارش کمک می کند. معمولاً آنتی هیستامین های نسل دوم غیر خواب آلود مانند ستیریزین، لوراتادین و فکسوفنادین تجویز می شوند. در موارد شدید، استفاده کوتاه مدت از داروهای ضد التهابی مانند کورتیکواستروئیدها ممکن است برای تسکین فوری تجویز شود.
آیا درمان های بدون نسخه برای کاهش خارش در کهیر مزمن وجود دارد؟
بله، درمانهای موضعی بدون نسخه وجود دارد که میتواند موقتی خارش را تسکین دهد. اینها شامل لوسیون کالامین، کرم های هیدروکورتیزون و محصولات مبتنی بر منتول است. مهم است که دستورالعمل های روی بسته بندی را دنبال کنید و در صورت تداوم یا بدتر شدن علائم با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنید.
چند تکنیک خودمراقبتی برای کاهش خارش در کهیر مزمن چیست؟
تکنیکهای خودمراقبتی شامل استفاده از کمپرس خنک در نواحی آسیبدیده، مرطوب کردن منظم پوست برای جلوگیری از خشکی، تمرین تکنیکهای مدیریت استرس (مانند مدیتیشن یا یوگا) و اجتناب از خاراندن برای جلوگیری از تحریک بیشتر است.
آیا درمان های جایگزین می توانند به کاهش خارش در کهیر مزمن کمک کنند؟
برخی از درمانهای جایگزین مانند طب سوزنی، داروهای گیاهی، و تکنیکهای ذهن و بدن (تصاویر هدایتشده، هیپنوتیزم، و غیره) برای مدیریت خارش مزمن مرتبط با کهیر بررسی شدهاند. در حالی که برخی از افراد ممکن است با این رویکردها تسکین پیدا کنند، مهم است که قبل از امتحان درمان های جایگزین با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنید.
چه زمانی باید برای خارش مزمن ناشی از کهیر به متخصص مراجعه کنم؟
اگر خارش مزمن ناشی از کهیر علیرغم استفاده از راهکارهای مختلف ادامه داشت، توصیه می شود با متخصص پوست یا آلرژی مشورت کنید. آنها می توانند یک ارزیابی کامل انجام دهند، در صورت نیاز آزمایش آلرژی انجام دهند و گزینه های درمانی پیشرفته یا درمان های تخصصی را برای مدیریت موثر علائم کهیر مزمن توصیه کنند.
سخن پایانی مقاله درباره کاهش خارش همراه با کهیر مزمن
کاهش خارش همراه با کهیر مزمن یک جنبه ضروری در مدیریت این وضعیت چالشبرانگیز است. با شناسایی محرکها، استفاده از داروهای مناسب، استفاده از درمانهای موضعی OTC، تمرین تکنیکهای خنککننده، مرطوبسازی پوست، مدیریت سطوح استرس و اجتناب از خاراندن، افراد میتوانند خارش را به میزان قابل توجهی کاهش دهند و کیفیت کلی زندگی خود را بهبود بخشند. برای مدیریت موثر علائم کهیر مزمن توصیه می شود برای ارزیابی جامع و برنامه درمانی شخصی با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنید.
گردآوری: بخش آرایش و زیبایی بیتوته