تست تعادل: راههایی برای تشخیص اختلالات تعادل

تست های تعادل گروهی از تست ها هستند که اختلالات تعادل را بررسی می کنند. اختلال تعادل وضعیتی است که باعث می شود احساس بی ثباتی یا سرگیجه کنید. این تست می تواند برای تشخیص مشکلاتی مانند سرگیجه و اختلالات تعادل استفاده شود. 

Balance Tests

• تست تعادل دهلیزی

• تست دهلیزی

• Balance Tests

ممکن است به چندین آزمایش نیاز داشته باشید تا دریابید که آیا اختلالی در گوش داخلی خود دارید یا خیر. آزمایشات رایج عبارتند از:

 

• تست های الکترونیستاگموگرافی (ENG) یا ویدئونیستاگموگرافی (VNG): این تست ها حرکات چشم را که نمی توانید کنترل کنید اندازه گیری می کند که نیستاگموس نامیده می شود. به طور معمول، این حرکات چشم زمانی اتفاق می افتد که سر خود را در موقعیت های خاصی حرکت می دهید. اگر در مواقع دیگری اتفاق بیفتد یا در زمانی که باید اتفاق نیفتد، ممکن است در گوش داخلی خود مشکل داشته باشید.

 

در طول آزمون:

1. روی صندلی امتحانی در یک اتاق تاریک خواهید نشست.

2. برای ENG، الکترودها در نزدیکی چشم شما قرار می گیرند تا حرکت آنها را ثبت کنند.

3. الکترودها حسگرهای کوچکی هستند که یا به پوست شما می‌چسبند یا در هدبند قرار می‌گیرند.

4. برای VNG، از عینک مخصوصی استفاده می کنید که حرکات چشم شما را ضبط می کند.

5. نوری را روی صفحه با چشمان خود دنبال خواهید کرد.

6. از شما خواسته می شود که سر و بدن خود را در موقعیت های مختلف حرکت دهید. پزشک همچنین سر شما را در موقعیت های خاصی حرکت می دهد.

7. آب یا هوای گرم و خنک هر بار در یک گوش قرار می گیرد. این باید باعث شود که چشمان شما به روش های خاصی حرکت کنند.

 

• تست چرخشی: تست چرخشی که تست صندلی چرخشی نیز نامیده می شود. این آزمایش میزان عملکرد چشم‌ها و گوش داخلی را اندازه‌گیری می‌کند تا به شما در حفظ تعادل کمک کند. در طول این آزمون:

1. شما روی یک صندلی کنترل شده با کامپیوتر با موتوری می نشینید که آن را به حرکت وا می دارد.

2. شما از عینک مخصوصی استفاده خواهید کرد که حرکات چشم شما را هنگام حرکت صندلی به جلو و عقب و چرخش با سرعت های مختلف ثبت می کند.

 

• پوسچروگرافی: پوسچروگرافی که به عنوان پوسچروگرافی پویا کامپیوتری (CDP) نیز شناخته می شود. این تست اندازه گیری می کند که چگونه می توانید تعادل خود را در حالت ایستاده حفظ کنید. این می تواند به شما کمک کند تا بفهمید که آیا اختلال تعادل ناشی از مشکل در گوش داخلی، چشم ها یا سیگنال های عصبی از پاها و پاهای شماست. در طول این آزمون:

1. شما با پای برهنه روی سکوی روبه روی صفحه می ایستید.

2. اگر تعادل خود را از دست بدهید، یک کمربند ایمنی می‌پوشید تا شما را بگیرد.

3. تعادل شما زمانی که سکو ثابت است و زمانی که در حال حرکت است اندازه گیری می شود:

- چشمانت باز و بسته است.

- شما به یک تصویر متحرک بر روی صفحه نمایش روبروی خود نگاه می کنید.

 

سایر آزمایشات عبارتند از:

• تست پتانسیل‌های میوژنیک برانگیخته دهلیزی (VEMP): برای اندازه‌گیری نحوه عملکرد بخش‌های خاصی از گوش داخلی. این آزمایش شامل دراز کشیدن روی صندلی و گوش دادن به صداها از طریق گوشی در حالی که سر خود را بلند می کنید و می چرخانید. الکترودهای متصل به گردن و صورت، حرکات ماهیچه ای شما را ضبط می کنند.

 

• مانور Dix-Hallpike: برای بررسی نحوه حرکت چشمان شما زمانی که پزشک شما به سرعت سر شما را در موقعیت های مختلف حرکت می دهد. این آزمایش می تواند نشان دهد که آیا سرگیجه ناشی از تغییر در وضعیت سر است یا یک بیماری جدی تر. نسخه جدیدتر این تست، تست ضربه سر ویدیویی (vHIT) نام دارد. برای این آزمایش، از عینک هایی استفاده می کنید که حرکات چشم شما را در حالی که ارائه دهنده سر شما را حرکت می دهد، ثبت می کند.

 

آزمایش‌های اختلالات تعادل ممکن است شامل آزمایش‌های شنوایی نیز باشد. به این دلیل که بسیاری از اختلالات تعادل به مشکلات شنوایی مانند وزوز گوش مربوط می شود. همچنین ممکن است آزمایش های تصویربرداری از سر و مغز خود انجام دهید.

 آزمایش تعادل خطرات یا عوارض جانبی خاصی ندارد. با این حال، اگر فرد دچار مشکلات تعادلی است، ممکن است هنگام انجام آزمایش احساس سرگیجه یا سبکی سر کند. در این موارد، مهم است که آزمایش را با سرعت خود انجام دهید و در صورت نیاز استراحت کنید. اگر نگران خطرات یا عوارض جانبی آزمایش تعادل هستید، حتماً با پزشک خود صحبت کنید.

پزشک شما به شما اطلاع می دهد که چگونه برای آزمایشات خود آماده شوید. بهتر است لباس های گشاد و راحت بپوشید. بسته به آزمایش، ممکن است لازم باشد قبل از آزمایش از مصرف برخی غذاها یا داروها اجتناب کنید. اما بدون صحبت با پزشک، مصرف هیچ دارویی را قطع نکنید.

آزمایش تعادل اغلب به عنوان بخشی از معاینه فیزیکی توسط پزشک انجام می شود. اگر علائمی مانند سرگیجه، وزوز گوش یا مشکلات بینایی دارید، پزشک ممکن است آزمایش تعادل را تجویز کند. آزمایش تعادل همچنین ممکن است برای ارزیابی تأثیر داروها یا درمان های خاص بر تعادل شما انجام شود. برخی از شرایطی که ممکن است نیاز به انجام آزمایش تعادل داشته باشید، عبارتند از :

• سرگیجه

• وزوز گوش

• مشکلات بینایی

• بیماری منیر

• بیماری لابیرنت

• آسیب سر

• مصرف داروهایی که بر تعادل تأثیر می گذارند.

• افزایش سن

• کمبود ویتامین B12

• مشکلات تیروئید

اگر نگران تعادل خود هستید، حتماً با پزشک خود صحبت کنید.

برخی از داروها و عوامل مداخله گر می توانند بر نتایج تست تعادل تأثیر بگذارند. این شامل:

• آنتی هیستامین ها: این داروها می توانند باعث خواب آلودگی و سرگیجه شوند که می تواند انجام تست های تعادل را دشوار کند.

•  داروهای ضد تشنج: این داروها همچنین می توانند باعث خواب آلودگی و سرگیجه شوند و همچنین می توانند بر نحوه تفسیر مغز و اطلاعات تعادل تأثیر بگذارند.

• بنزودیازپین ها: این داروها معمولاً برای درمان اضطراب استفاده می شوند، اما می توانند باعث خواب آلودگی و سرگیجه نیز شوند.

•  مواد افیونی: این داروها برای تسکین درد استفاده می شوند، اما می توانند باعث خواب آلودگی و سرگیجه نیز شوند.

•  الکل: الکل می تواند تعادل را مختل کند و همچنین می تواند با سایر داروها تداخل داشته باشد و اثرات داروها را قوی تر کند.

•  ماری جوانا: ماری جوانا همچنین می تواند تعادل را مختل کند و همچنین می تواند با سایر داروها تداخل داشته باشد و تأثیر داروها را قوی تر کند.

اگر هر یک از این موارد را مصرف می کنید، مهم است که قبل از انجام تست تعادل با پزشک خود صحبت کنید. ممکن است پزشک شما نیاز به تنظیم دوز داروی شما داشته باشد یا آزمایش شما را برای زمانی برنامه ریزی کند که دارو بر تعادل شما تأثیری نداشته باشد.

 

علاوه بر داروها، عوامل دیگری نیز وجود دارند که می توانند در تست های تعادلی اختلال ایجاد کنند، مانند:

• کم خوابی: نداشتن خواب کافی می تواند انجام تست های تعادل را دشوار کند.

•  کم آبی بدن: کم آبی بدن نیز می تواند انجام تست های تعادل را دشوار کند.

•  کمبودهای تغذیه ای: برخی کمبودهای غذایی مانند کمبود ویتامین B12 نیز می تواند بر تعادل تأثیر بگذارد.

•  شرایط پزشکی: برخی شرایط پزشکی مانند دیابت، بیماری پارکینسون و مولتیپل اسکلروزیس نیز می توانند بر تعادل تأثیر بگذارند.

اگر در مورد اینکه آیا داروها یا عوامل دیگر ممکن است در تست تعادل شما اختلال ایجاد کند یا خیر، نگرانی دارید، حتما با پزشک خود صحبت کنید.

نتایج یک تست تعادل معمولا توسط یک متخصص مراقبت های بهداشتی تفسیر می شود. آنها نتایج آزمایش را همراه با سایر عوامل مانند سابقه پزشکی و علائم شما در نظر می گیرند تا علت مشکلات تعادل شما را مشخص کنند.

اگر در مورد تعادل خود نگرانی دارید، حتما با پزشک خود صحبت کنید. آنها می توانند تست تعادل مناسب را برای شما توصیه کنند و به شما در تفسیر نتایج کمک کنند.

• تست تعادل چیست؟

تست تعادل یک تست پزشکی است که توانایی فرد در حفظ تعادل خود را ارزیابی می کند. اغلب برای تشخیص اختلالات تعادلی مانند سرگیجه و زمین خوردن استفاده می شود.

 

• انواع مختلف تست تعادل چیست؟

انواع مختلفی از تست های تعادل وجود دارد، اما برخی از رایج ترین آنها عبارتند از:

- پوسچروگرافی

- تست چرخشی

- تست های الکترونیستاگموگرافی (ENG) یا ویدئونیستاگموگرافی (VNG)

- مانور Dix-Hallpike

 

• نتایج طبیعی برای تست تعادل چیست؟

نتایج طبیعی برای تست تعادل بسته به نوع آزمایش و سن فرد، سابقه پزشکی و سایر عوامل متفاوت است. 

 

• اگر در آزمون تعادل مردود شوم به چه معناست؟

اگر در تست تعادل مردود شوید، لزوماً به این معنی نیست که دچار اختلال تعادل هستید. با این حال، ممکن است نشانه ای از یک مشکل باشد. پزشک شما باید نتایج شما را همراه با سابقه پزشکی و سایر عوامل ارزیابی کند تا علت مشکلات تعادل شما را مشخص کند.

 

• گزینه های درمانی برای اختلالات تعادل چیست؟

درمان اختلالات تعادل به علت زمینه ای بستگی دارد. با این حال، برخی از گزینه های درمانی رایج عبارتند از:

* داروها: تعدادی از داروها وجود دارند که می توانند به بهبود تعادل کمک کنند، مانند داروهای سرکوب کننده دهلیزی و داروهای ضد سرگیجه.

* فیزیوتراپی: فیزیوتراپی می تواند به بهبود تعادل و هماهنگی کمک کند.

* تغییرات سبک زندگی: تعدادی از تغییرات سبک زندگی وجود دارد که می تواند به بهبود تعادل کمک کند، مانند ورزش منظم، اجتناب از الکل و کافئین و خواب کافی.

 

• خطرات تست تعادل چیست؟

تست تعادل به طور کلی یک روش ایمن با خطرات کمی است. با این حال، خطر کمی برای افتادن در طول آزمایش وجود دارد. اگر در مورد خطرات تست تعادل نگرانی دارید، حتما با پزشک خود صحبت کنید.

• تست تعادل را می توان توسط پزشک یا یک متخصص فیزیوتراپی انجام داد.

• تست معمولاً در یک اتاق آرام و با نور کم انجام می شود.

• ممکن است از شما خواسته شود کفش ها و لباس های خود را قبل از انجام آزمایش دربیاورد.

• ممکن است از شما خواسته شود روی یک خط بایستید یا راه بروید.

• ممکن است از شما خواسته شود چشمان خود را ببندید یا از یک چشم بند استفاده کنید.

• آزمایش ممکن است چند دقیقه طول بکشد.

از اطلاعات موجود در این مقاله نباید به عنوان جایگزین نظر حرفه ای پزشک استفاده شود. اگر در مورد سلامتی خود سوالی دارید حتما با پزشک خود تماس بگیرید.