آزمایش فیبرینوژن؛ بررسی قدرت انعقاد خون

آزمایش فیبرینوژن یک آزمایش خون است که برای اندازه گیری مقدار فیبرینوژن در خون استفاده می شود. فیبرینوژن یک پروتئین است که توسط کبد ساخته می شود و در انعقاد خون نقش مهمی دارد. هنگامی که یک رگ خونی آسیب می بیند، فیبرینوژن به فیبرین تبدیل می شود. فیبرین یک پروتئین نامحلول است که به شکل رشته های محکمی در هم پیچیده می شود. این رشته ها به هم می چسبند و یک سد را تشکیل می دهند که از خونریزی جلوگیری می کند.

آزمایش فیبرینوژن (Fibrinogen)

• تست فعالیت فاکتور I

• تست هیپوفیبرینوژنمی

• اندازه گیری فیبرینوژن

• Fibrinogen Activity

• Functional Fibrinogen

خون

برای انجام آزمایش فیبرینوژن، یک نمونه خون از ورید بازو گرفته می شود. نمونه خون به آزمایشگاه فرستاده می شود و در آنجا مقدار فیبرینوژن در آن اندازه گیری می شود.

مراحل انجام آزمایش فیبرینوژن به شرح زیر است:

- بیمار روی صندلی می نشیند.

- یک تکنسین آزمایشگاه ناحیه بازوی بیمار را تمیز و ضدعفونی می کند.

- یک سوزن کوچک در رگ بازوی بیمار وارد می شود.

- نمونه خون از طریق سوزن جمع آوری می شود.

- سوزن از بازو خارج می شود و محل سوراخ با فشار ملایم بانداژ می شود.

- نمونه خون به آزمایشگاه فرستاده می شود و در آنجا مقدار فیبرینوژن در آن اندازه گیری می شود. نتایج آزمایش فیبرینوژن معمولاً ظرف چند روز در دسترس است.

آزمایش فیبرینوژن یک آزمایش خون ساده و بدون درد است که معمولاً عوارض خاصی ندارد. با این حال، ممکن است در جایی که سوزن به بازوی شما وارد شده، کبودی یا ناراحتی خفیفی داشته باشید. این علائم معمولاً ظرف یک یا دو روز از بین می روند.

• برای انجام آزمایش فیبرینوژن، نیازی به ناشتا بودن نیست.

• اگر در دوران بارداری یا شیردهی هستید، حتماً به پزشک یا تکنسین آزمایشگاه خود اطلاع دهید.

• نوشیدن آب زیاد می تواند آزمایش را راحت تر انجام دهد. هیدراته ماندن مایعات بیشتری را در رگ های شما نگه می دارد و گرفتن نمونه خون را آسان تر می کند.

پزشک شما ممکن است آزمایش فیبرینوژن را انجام دهد اگر علائمی دارید که می تواند به کاهش فیبرینوژن اشاره کند، مانند:

• خونریزی لثه

• خونریزی در دستگاه گوارش شما

• خون در ادرار یا مدفوع شما

• سرفه کردن خون 

• کبودی بیش از حد 

• خونریزی های مکرر بینی 

• پارگی طحال 

در صورت داشتن موارد زیر ممکن است آزمایش فیبرینوژن نیز انجام دهید:

• نتایج انعقاد غیر معمول مانند آزمایش غیرطبیعی زمان پروترومبین (PT) یا زمان ترومبوپلاستین جزئی فعال (APTT)، که سرعت لخته شدن خون شما را اندازه گیری می کند.

• علائم اختلالات لخته شدن خون

• علائم انعقاد داخل عروقی منتشر ، یک اختلال لخته شدن شدید.

• علائم اختلالات ژنتیکی که بر لخته شدن خون تأثیر می گذارد.

• سقط مکرر بارداری

داروهایی که می توانند بر نتایج آزمایش فیبرینوژن تأثیر بگذارند عبارتند از:

• داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن و ناپروکسن

• داروهای ضد انعقاد خون مانند وارفارین و آسپرین

• داروهای ضد پلاکت مانند کلوپیدوگرل و آسپیرین

• داروهای ضد بارداری خوراکی

• برخی از داروهای شیمی درمانی

 

همچنین، برخی از عوامل دیگر نیز می توانند بر نتایج آزمایش فیبرینوژن تأثیر بگذارند، از جمله:

• کمبود ویتامین K

• بیماری های کبدی

• بیماری های کلیوی

• بارداری

• شیردهی

اگر از داروهایی استفاده می کنید یا دچار هرگونه مشکل پزشکی هستید، حتماً به پزشک یا تکنسین آزمایشگاه خود اطلاع دهید.

آزمایش فیبرینوژن معمولاً در عرض چند روز پس از نمونه گیری خون انجام می شود. نتایج آزمایش به صورت میلی گرم فیبرینوژن در هر دسی لیتر خون (mg/dL) گزارش می شود.

کاهش سطح فیبرینوژن می تواند منجر به خونریزی شدید شود. افزایش سطح فیبرینوژن می تواند خطر لخته شدن خون را افزایش دهد. اگر سطح فیبرینوژن شما خارج از محدوده طبیعی است، پزشک شما ممکن است آزمایشات بیشتری را برای تشخیص علت انجام دهد.

 

تفسیر آزمایش فیبرینوژن به شرح زیر است:

• مقدار فیبرینوژن کمتر از 100 میلی گرم در هر دسی لیتر خون نشان دهنده کاهش شدید سطح فیبرینوژن است و می تواند منجر به خونریزی شدید شود.

• مقدار فیبرینوژن بین 100 تا 200 میلی گرم در هر دسی لیتر خون نشان دهنده کاهش متوسط سطح فیبرینوژن است و می تواند خطر خونریزی را افزایش دهد.

• مقدار فیبرینوژن بین 200 تا 400 میلی گرم در هر دسی لیتر خون نشان دهنده مقدار طبیعی فیبرینوژن است.

• مقدار فیبرینوژن بیشتر از 400 میلی گرم در هر دسی لیتر خون نشان دهنده افزایش سطح فیبرینوژن است و می تواند خطر لخته شدن خون را افزایش دهد.

 

در اینجا برخی از دلایل کاهش سطح فیبرینوژن آورده شده است:

- بیماری های کبدی

- بیماری های کلیوی

- کمبود ویتامین K

- مصرف داروهای خاصی مانند داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAIDs)

- بارداری

- شیردهی

 

در اینجا برخی از دلایل افزایش سطح فیبرینوژن آورده شده است:

- التهاب

- عفونت

- سرطان

- لخته شدن خون

- مصرف برخی از داروها مانند داروهای ضد انعقاد خون

اگر سطح فیبرینوژن شما خارج از محدوده طبیعی است، پزشک شما ممکن است آزمایشات بیشتری را برای تشخیص علت انجام دهد.

محدوده طبیعی آزمایش فیبرینوژن معمولی بین 2 تا 4 گرم در لیتر یا 200 تا 400 میلی گرم در دسی لیتر است.

1. اگر کمبود فیبرینوژن داشته باشم چه اتفاقی می افتد؟

اگر نتایج آزمایش نشان دهد که کمبود فیبرینوژن دارید، ممکن است پزشک درمان هایی را برای افزایش سطح فیبرینوژن شما تجویز کند.

شما ممکن است یک فرآورده خونی فیبرینوژن را از طریق یک خط داخل وریدی (IV) دریافت کنید. اغلب، شما یک روز در میان فیبرینوژن دریافت می کنید تا زمانی که سطح فیبرینوژن شما در محدوده معمولی باشد.

 

2. انواع کمبود فیبرینوژن چیست؟

آزمایشات فیبرینوژن ممکن است کمبود فیبرینوژن را تشخیص دهد. کمبود فیبرینوژن ممکن است ژنتیکی باشد، به این معنی که به دلیل تغییر ژن (جهش) رخ می دهد. آنها همچنین ممکن است ارثی باشند، به این معنی که والدین شما جهش ژنی را به شما منتقل می کنند. چند نوع کمبود فیبرینوژن وجود دارد:

- آفیبرینوژنمی، زمانی که در خون خود فیبرینوژن ندارید. این اختلال بسیار نادر است و از هر 1 میلیون نفر تنها 1 نفر را مبتلا می کند.

- هیپوفیبرینوژنمی، زمانی که سطح فیبرینوژن پایینی دارید. متخصصان دقیقا نمی دانند چند نفر به هیپوفیبرینوژنمی مبتلا هستند، اما شایع تر از آفیبرینوژنمی است.

- دیس فیبرینوژنمی، زمانی که سطح فیبرینوژن معمولی دارید، اما فیبرینوژن به درستی عمل نمی کند. مشابه هیپوفیبرینوژنمی، تخمین تعداد افراد مبتلا به دیس فیبرینوژنمی دشوار است زیرا تعداد زیادی از افراد بدون علائم وجود دارند. اما شایع تر از آفیبرینوژنمی است.

 

3. آیا فیبرینوژن نشانگر تومور است؟

نشان داده شده است که سطح فیبرینوژن پلاسما با پیشرفت تومور و نتایج ضعیف در بیماران مبتلا به سرطان پستان مرتبط است.

 

4.تفاوت بین آزمایش فیبرینوژن و آنتی ژن فیبرینوژن چیست؟

آزمایش آنتی ژن فیبرینوژن: یک آزمایش کمی از آنتی بادی فیبرینوژن برای بررسی میزان فیبرینوژن در نمونه خون استفاده می کند . تست فعالیت فیبرینوژن: زمان تشکیل لخته فیبرین را پس از افزودن مقدار استاندارد ترومبین به پلاسما اندازه گیری می کند.

• آزمایش فیبرینوژن یک آزمایش خون نسبتاً ساده است که معمولاً به سرعت انجام می شود.

• نتایج آزمایش فیبرینوژن می تواند به پزشک شما کمک کند تا علت خونریزی یا لخته شدن خون را تشخیص دهد.

• اگر سطح فیبرینوژن شما خارج از محدوده طبیعی است، پزشک شما ممکن است آزمایشات بیشتری را برای تشخیص علت انجام دهد.

• اگر از داروهای خاصی استفاده می کنید، حتماً به پزشک یا تکنسین آزمایشگاه خود اطلاع دهید.

• اگر در دوران بارداری یا شیردهی هستید، حتماً به پزشک یا تکنسین آزمایشگاه خود اطلاع دهید.

• از مصرف دخانیات، الکل یا کافئین قبل از آزمایش خودداری کنید.

• اگر در مورد آزمایش فیبرینوژن یا هر سؤال دیگری در مورد سلامتی خود سؤالی دارید، حتماً با پزشک خود صحبت کنید.

از اطلاعات موجود در این مقاله نباید به عنوان جایگزین نظر حرفه ای پزشک استفاده شود. اگر در مورد سلامتی خود سوالی دارید حتما با پزشک خود تماس بگیرید.